کد مطلب:77693 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:103
لما مر بطلحه و عبدالرحمن بن عتاب بن اسید و هما قتیلان یوم الجمل یعنی از كلام امیرالمومنین علیه السلام در وقتی كه گذشت به طلحه و عبدالرحمن پسر عتاب پسر اسید و حال آنكه آن دو نفر كشته شده بودند در روز جنگ جمل. «لقد اصبح ابومحمد بهذا المكان غریبا! اما والله لقد كنت اكره ان تكون قریش قتلی تحت بطون الكواكب! ادركت و تری من بنی عبد مناف و افلتتنی اعیان بنی جمح، لقد اتلعوا اعناقهم الی امر لم یكونوا اهله، فوقصوا دونه.» یعنی به تحقیق كه داخل صبح گردید ابومحمد كه طلحه باشد، در حالتی كه غریب است! آگاه باش كه سوگند به خدا كه هر آینه بودم من كه راضی نبودم اینكه طایفه ی قریش كشتگان باشند در زیر شكمهای ستارگان و در زیر سقف نمرده باشند! دریافتم صاحب خیانت خودم را از جانب پسران عبد مناف و رمیدند از من بزرگان طایفه ی جمح، به تحقیق كه برافراشته بودند گردنهای خود را به سوی امری كه نبودند سزاوار آن، پس شكسته شد گردنهای ایشان در نزد آن كار. [صفحه 883]
و من كلام له علیه السلام
صفحه 883.